Driedaagse in Nieuwpoort was zeer intens. Tijdens deze voorbije dagen lag enkel de focus op onze scriptie en filmproject. De vele besprekingen met onze docenten, gastdocenten en medeleerlingen leverde zeker iets in op Nieuwpoort maar zorgde eveneens voor verwarringen. Keuzes die ik kon overwegen maar die ik bewust niet heb genomen doordat ik helemaal blokkeerde. Hieronder volgt een kort verslag over de feedback en nieuwe inzichten tijdens de voorbije dagen in Nieuwpoort. Eerst en vooral bespreek ik mijn scriptie en daarna mijn filmproject. Het is een bewuste keuze. Beide hangen nauw samen maar vergt een andere aanpak.
Sciptie: Tegen deze driedaagse werd ons gevraagd om een Pecha Kucha voor te bereiden over mijn scriptie. Ik zag hier zwaar tegenop omdat ik zeer veel moeite had met het verwoorden van mijn onderwerp. Dit kwam deels doordat ik niet echt kon beslissen waarover ik precies wou vertellen. Uiteindelijk was ik er in geslaagd om mijn scriptie onderwerp voor te stellen met positieve feedback! Hieruit volgt later een intensieverklaring over mijn scriptie onderwerp. De voorbije dagen staarde ik me blind op zowel mijn scriptie als mijn scenario voor mijn film. Wat wil ik nu vertellen? Waarom is dit zo van belang? Ik voelde me inspiratieloos. Tot ik op een idee kwam toen ik opzoek was naar een scenario voor mijn verhaal. Ik had reeds mijn vorig film idee omgegooid doordat ik er niet aan uitgeraakte. Maar dit bracht nieuwe ideeën met zich mee. De interesse voor het alter-ego of andere-ik begon aan te wakkeren. Ik begon te beseffen dat iedereen zonder dat ze het beseffen zich aanpast aan zijn omgeving. Ieder individu vormt een andere vorm van zichzelf. Met dit onderwerp als startpunt probeerde ik het reeds in een vraagstelling te gieten: Op welke manier worden alter-ego’s voorgesteld in film? Hoe maak je de link tussen het hoofdpersonage en zijn alter-ego duidelijk? Wat is het belang van een alter-ego in de media? Hoe wordt een alter-ego voorgesteld? Waarom voelen we ons minder geremd in een andere vorm? Nu ik een idee had voor mijn scriptie onderwerp kon ik eindelijk iets gerichter werken aan mijn Pecha Kucha. Na de presentatie kreeg ik zeer positieve feedback. Het onderwerp had zeer veel mogelijkheden. Ik kon zeer veel kanten uit. Het onderwerp moet enkel nog afgegrensd worden. Naast het bestuderen van de alter-ego in film en media raadde mijn docenten aan om te onderzoeken hoe dit onderwerp aan te pas komt in theater. Mijn docent, Yves, raadde me een boek van Keith Johnstone aan. Dit boek verteld het gebruik van maskers in theater door poppenspelers. Masterproef: Mijn film heeft de voorbije weken veel veranderingen meegemaakt. Het thema is van het begin zeer duidelijk geweest. Maar ik merkte bij de besprekingen dat ik nog zeer veel werk heb. Het verhaal is er bijlange nog niet. Ik moet dringend een outline tot stand brengen. Wat gaat er gebeuren in mijn verhaal! Hiernaast werd er tijdens Nieuwpoort me nog eens in vraag gesteld waarom ik niet verder bouwde op mijn personage, Apollo, van vorig jaar. Dit gaf me weer zin om verder te experimenteren. Het herinnerde me er deels weer aan dat ik op verhalend deel helemaal was vastgelopen. Door dit gesprek zat ik in een dilemma waar ik niet kan beslissen tussen Apollo of de octopus als hoofdpersonage.
0 Reacties
Donderdag 13 oktober had ik een infosessie met één van mijn begeleiders, Erik Van Drunen. Er werd uitgelegd hoe je dit kunt aanpakken en wat de verwachtingen zijn. Na deze infosessie werd er nog tijd vrij gemaakt om onze onderwerpen voor te stellen.
Mijn medestudenten en begeleider brainstormde over de eventuele mogelijkheden van mijn onderwerp. Ik ondervond zeer snel dat niemand me verstond. Wat in principe niet erg is, daarvoor dienen deze sessie nu eenmaal. De druk is uiteraard moordend:s Uiteindelijk heeft Erik me een beetje kunnen helpen met het herformuleren van mijn onderzoeksvraag: Hoe beeld ik het innerlijk gevoel uit aan de hand van een personage zonder gebruik te maken van spraak en gezichtsexpressies. Het gesprek maakte zeker aantal dingen duidelijk voor mij. Een aantal vragen werden bij me opgeroepen waardoor ik mezelf afvraag: wat wil nu eigenlijk? Hierdoor vraag ik me af of het wel slim is in deze richting verder te gaan. Momenteel ben ik nog in de beginfase waar alles nog kan maar toch zit ik al muurvast... Op het vlak van mijn film en scriptie sta ik nog niet ver. Wat ergens wel normaal is? Hierdoor voel ik wel een enorme zware druk op mij om zo snel mogelijk te beginnen met alles waardoor ik helemaal niet meer weet hoe ik het zou moeten aanpakken. |
Archieven |